Trachea Collaps

Een trachea collaps is een samenklappen van de luchtpijp van de hond. Dit is een gevolg van een erfelijke aanleg die ervoor zorgt dat de kraakbeenringen die normaal de luchtpijp openhouden verweken. De luchtpijp zal afplatten en in de plaats van rond, ovaal worden. In ergere gevallen kan de trachea volledig samenklappen.

Men maakt een onderscheid in vier graden, van graad 1 (mild), tot graad 4 (zeer ernstige collaps).

Een trachea collaps komt vooral voor bij toy rassen zoals de Yorkshire terriër, chihuahua, toypoedel, maltezer, shih tzu, dwergkees en mopshond. Meestal beginnen de eerste ziektetekens na de leeftijd van 6 jaar.

Symptomen

Het eerste ziekteteken van een luchtpijp collaps is hoesten. De snaterende hoest, waarbij de hond klinkt als een eend of een gans, is typisch voor deze ziekte.
Een trachea collaps vermindert ook de doorgang van de lucht naar de longen. Dit heeft een moeilijkere ademhaling en vlugge vermoeidheid tot gevolg met in ergere gevallen flauw vallen en zelfs verstikking.

Diagnose

De ziektetekens zijn redelijk typisch en de dierenarts kan de snaterende hoest uitlokken door de trachea te manipuleren.
Voor het vaststellen van de ernst van de trachea collaps worden soms radiografieën genomen en zelfs endoscopisch onderzoek van de luchtwegen verricht, waarbij men met een lange, dunne, flexibele buis een camera in de luchtwegen inbrengt (uiteraard gebeurt dit onder narcose).

Behandeling

De behandeling zal bij milde gevallen medicamenteus zijn en zal bestaan uit het toedienen van medicatie tegen het hoesten. Vaak worden ook luchtwegverwijders gebruikt en indien nodig ook antibiotica (als er infecties van de luchtwegen optreden) en ontstekingsremmers.

In erge gevallen, die gelukkig eerder zeldzaam zijn, zal men operatief moeten ingrijpen. Tijdens de operatie zal men de doorgang van de luchtpijp proberen te herstellen door ze te ondersteunen. Verschillende technieken, allen met specifieke voor- en nadelen, zijn hiervoor beschikbaar.

Prognose

De prognose van tracheacollaps varieert en is sterk afhankelijk van de ernst van de collaps en eventueel andere aanwezige ziektes die blijkbaar vaak samen met trachea collaps voorkomen (zoals oa. hartproblemen).
Lichte gevallen (gelukkig het merendeel!) zijn meestal goed te behandelen.
Bij ergere gevallen zal men chirurgisch moeten ingrijpen. Het succes van de ingreep is niet gegarandeerd en kunnen complicaties optreden na de operatie.