Malassezia Dermatitis

Mallassesia pachydermatis is een gist (gisten zijn ééncellige schimmels) die bij de meeste honden op de huid voorkomt. Malassezia veroorzaakt normaal geen enkel probleem en behoort tot de normale huidflora van de hond. In sommige gevallen als er veranderingen aan de huidstructuur optreden, kan mallassesia echter wel problemen veroorzaken en een ontsteking van de huid (dermatitis) veroorzaken. Deze veranderingen zijn meestal een gevolg van een huidziekte, zoals allergieën, huidinfecties, parasieten of problemen met de hormoonhuishouding, zoals hypothyreoïdie.
Sommige rassen, zoals oa. de West Highland White terriër, de sharpei, de cocker spaniël en de Duitse herder, schijnen meer gevoelig te zijn voor malassezia dermatitis dan andere.
Omdat Malassezia vaak veroorzaakt wordt door een allergie, komt de ziekte vaak seizoensgebonden voor.

Symptomen

Een malassesia dermatitis zal altijd erg jeuken. Aangetaste dieren zullen daarom veel likken, bijten en krabben. De aangetaste huid is rood, schilferig, voelt vettig aan en zal stinken door de afbraakproducten van de gist. Korstvorming en kale plekken kunnen optreden.
De letsels treden meestal op in huidplooien, zoals de oksels of liezen, de vulvaplooien, rond de anus en de huidplooien (bij de Shar-pei). Ook de buik, de kop en de hals zijn vaak aangetast.
Bij oorontstekingen treedt vaak een mallassezia infectie op.

Diagnose

De diagnose wordt gesteld door het aantonen van de gist bij honden die de tekens vertonen van een mallassezia infectie. De gist kan worden aangetoond onder de microscoop bij onderzoek van een huidafdruk of -afkrabsel of door onderzoek van het oorsmeer.

De gist komt ook vaak bij gezonde honden voor, maar bij aangetaste dieren zullen er veel meer gisten op de huid te vinden zijn. Indien men niet zeker is (als er niet opvallend veel meer gistcellen kunnen aangetoond worden) zal men een proefbehandeling instellen.

Behandeling

Malassezia wordt meestal veroorzaakt door een onderliggende ziekte. Deze onderliggende ziekte moet dan ook aangepakt worden.

De behandeling van de gist zelf zal vaak onder vorm van schimmeldodende medicijnen in tabletvorm worden gegeven.
Deze tabletten worden vaak gecombineerd met een lokale behandeling onder vorm van zalven of shampoo's. Soms zal een lokale behandeling alleen volstaan.
Indien de symptomen na een week niet verbeteren, moet men een andere diagnose overwegen.
Een mallassezia behandeling moet lang volgehouden worden: meestal een maand, en soms zelfs tot 2 maanden.

Prognose

De prognose is afhankelijk van het succes in het bepalen en behandelen van de onderliggende oorzaak. Indien men deze kan genezen, zal de hond normaal geen last meer krijgen van malassezia.