Likgranuloom

Een likgranuloom is een huidaandoening ten gevolge van overmatig likken van de hond. Likgranulomen treden vooral op aan de poten, maar kunnen eender waar op het lichaam voorkomen.

De oorzaken zijn niet altijd duidelijk, maar vaak start het likken door jeuk. Een andere veel voorkomende oorzaak van een likgranuloom is stress, zoals door verlatingsangst of nervositeit. Het likken is dan een uitlaatklep voor de stress.
Indien de hond eenmaal aan het likken is geslagen, kan het soms zeer moeilijk zijn om hem hiermee te doen stoppen omdat het dan een gewoonte is geworden.

Symptomen

De symptomen zijn een gevolg van het likken.

Eerst zullen de haren verkleuren door het speeksel. De huid kan plaatselijk verdikken en kaal worden.

Een huidontsteking kan optreden ten gevolge van het likgranuloom, waarbij extra jeuk ontstaat, zodat de hond nog meer gaat likken en bijten. Zo geraakt de hond in een vicieuze cirkel van steeds meer jeuk en likken.

Likgranulomen komen voornamelijk voor ter hoogte van de voorpoten.

Diagnose

De diagnose is redelijk eenvoudig te stellen door de dierenarts. Het verhaal van overmatig likken samen met de symptomen zijn meestal voldoende om de diagnose te stellen

Behandeling

Het belangrijkste is het likken te doen stoppen. Dit kan soms zeer moeilijk zijn! Honden kunnen na maanden of zelfs jaren van likken zo gewoon zijn aan deze handeling, dat het moeilijk is om dit te onderbreken.
Vaak zal men proberen om de hond te doen stoppen met likken door een sok over een poot te doen of door een kraag aan te doen.

Indien er jeuk is moet men trachten deze te stoppen. Dit zal gebeuren door eventueel aanwezige ontstekingen te behandelen, indien nodig met antibiotica (zalf of in erge gevallen tabletten). Een huidzalf tegen de jeuk kan verlichting brengen, maar de kans is groot dat de hond het er gewoon aflikt.
Soms kan de dierenarts ervoor opteren om een jeukstillende injectie te geven.

Prognose

De prognose is niet altijd even goed: veel honden blijven toch likken en onderhouden zo het granuloom. Hoewel dit meestal geen ernstige gevolgen heeft op de algemene gezondheid van het dier kan het zeer vervelend zijn voor zowel hond als baasje.