Cairn Terriër
De cairn terriër is de oerterriër: een van de oudste, misschien wel de alleroudste terriër. Hij werd gekweekt om klein ongedierte, vossen en dassen onschadelijk te maken en dat jachtinstinct zit ook nu nog in de meeste leden van het ras.
Cairns zijn opgewekte honden die veel energie hebben en tegen een stootje kunnen. Ze gedijen het best in de buurt van speelkameraden die nooit moe worden met een speeltje, balletje of frisbee te gooien. Cairns kunnen het meestal goed met kinderen vinden en ook andere huisdieren vormen zelden een probleem.
De cairn heeft nood aan beweging en past best in een gezin met een tuin. Let wel op dat hij er geen putten in graaft!
Net als andere terriërs is de cairn intelligent maar koppig en heeft nood aan een baasje die hem op een correcte manier terecht wijst indien nodig. Ze kunnen gemakkelijk commando's aanleren, maar kunnen niet gedwongen worden deze ook uit te voeren als ze er geen zin in hebben.
De cairn is een grappige, kleine hond met een ruwharige vacht die niet veel ruift. De vacht is meestal wildkleur of roodbruin.
Gezondheidsproblemen
De cairn is een relatief gezond ras dat best oud kan worden voor een rashond: exemplaren van 17 jaar zijn geen uitzondering.
Desondanks zitten er ook in dit hondenras een aantal ziektes:
- levershunt
- patellaluxatie: zeer vaak
- oculaire melanose: een oogziekte die enkel in dit ras voorkomt en leidt tot glaucoom op oudere leeftijd. De ziekte wordt gekenmerkt door donkere pigmentvlekken in het wit van de ogen.
- Legg Perthes
- heupdysplasie
- craniomandibulaire osteopathie: een aandoening van het bot van de onderkaak en de schedel
- cataract
- glaucoom
- entropion
- PRA: is eerder zeldzaam bij de cairn
- longfibrose: een dodelijke ziekte waarbij het longweefsel vervangen wordt door bindweefsel
- lysosomale stapelingsziekte: een stofwisselingsstoornis die leidt tot sterfte in het eerste levensjaar
- epilepsie
- hartklep problemen
- bloedstollingsziektes
- pyruvaat kinase deficiëntie: een ziekte die de rode bloedcellen vernietigd en meestal op jonge leeftijd fataal is
- cystenieren
- huidallergie
- hypothyreoidie