Allergie

Allergieën zijn veel voorkomende ziektes bij honden. Er zijn zeer veel allergische aandoeningen bij honden gekend en de meeste komen vaak voor in bepaalde rassen.

• Atopie is een allergische reactie van de huid op stoffen die in de lucht zweven, zoals bepaalde planten, dieren of pollen. Deze ziekte is zeer frequent en komt veel voor in bepaalde rassen zoals de West-Highland white terriër en retrievers.
• Voedselallergie is een allergie aan opgenomen voedingsstoffen, zoals kip of rundvlees.
• Een plaatselijke allergische reactie op een bepaalde stof ter hoogte van de huid noemt men contactallergie.
• Een andere frequent optredende allergie is een vlooienallergie.
• Een speciale vorm van allergie zijn de auto-immune ziektes: hierbij bouwt de hond afweer op tegen lichaamseigen bestanddelen of cellen.

Symptomen

De klinische tekens van een allergie zijn afhankelijk van de oorzaak en het aangetaste lichaamsdeel.

Huidallergieën zoals atopie, voedselallergie en contactallergieën hebben als belangrijkste teken jeuk. Deze gaat gepaard met roodheid, zwelling en warmte. De allergie kan een uitlokkende factor zijn voor infecties van de huid.
Huidallergieën gaan vaak gepaard met oorontstekingen.
Een vlooienallergie heeft meestal een typisch patroon op de achterkant van de rug: 'kerstboompatroon'. De hond bijt ter hoogte van de rug en trekt er de haren uit. Dit heeft een rode ontstoken huid en haaruitval tot gevolg (zie foto).

Voedselallergie kan zich uiten in 2 vormen: jeuk ter hoogte van de huid of braken en diarree.

Een plotse zwelling van de oogleden of het hele gezicht kan ook een teken zijn van allergie en kan in erge gevallen tot ademhalingsproblemen leiden, waarbij de hond zelfs in zeldzame gevallen kan stikken.

Auto-immune ziektes kunnen zeer erge symptomen thv het hele lichaam veroorzaken.

Diagnose

De diagnose van allergische aandoeningen kan soms een uitdaging zijn voor de dierenarts. Er zijn veel ziektes die erg lijken op allergieën en deze moeten eerst uitgesloten worden.

Voor de diagnose van een voedselallergie zal men de hond gedurende 8 weken op speciaal voeder moeten zetten, waarbij hij niks anders mag eten.

Voor de diagnose van atopie kan een speciale huidtest nodig zijn. Hierbij kan men vaststellen aan welke stoffen de hond allergisch is.

Behandeling

Afhankelijk van de oorzaak zal men trachten de hond niet meer in contact te laten komen met de stof die de allergie veroorzaakt (het allergeen).

Bij voedselallergie betekent dit een aangepast dieet waar niet vanaf geweken mag worden.

Het niet in contact laten komen met het allergeen kan zeer moeilijk zijn bij atopie, aangezien het hier gaat om bestanddelen uit de lucht. Een mogelijke behandeling is de hond proberen minder gevoelig te maken aan de allergenen. Dit is echter een behandeling die niet altijd het gewenste effect heeft en duur is. In veel gevallen zal men corticosteroïden toedienen om de allergische reacties af te remmen.

Bij vlooienallergie zal men rigoureus dienen te behandelen tegen vlooien.

Men kan ook trachten de hond te desensibiliseren of ongevoelig te maken. Dit kan enkel als men de allergie opwekkende stoffen heeft kunnen identificeren. In eenvoudige bewoording komt het erop neer dat men probeert de immuniteit van de hond voor deze allergenen uit te putten door de hond bloot te stellen aan hoge dosissen ervan. Het is duidelijk dat dit behoorlijk gevaarlijk kan zijn. Het succes van deze dure behandeling is niet gegarandeerd.

Bij auto-immune ziekten is het onmogelijk om de hond niet in contact te laten kmen met het allergeen, gezien het allergeen een deel van het lichaam van de hond is. De enige mogelijkheid is dan het geven van medicatie die de immuniteit onderdrukt.

Prognose

Allergieën zijn ziektes die levenslang aanwezig blijven. Een hond kan niet genezen van een allergie (tenzij door desensibilisatie).
Een allergie zal dus afhankelijk van de oorzaak en de mogelijkheid tot behandelen een goede tot slechte prognose hebben.
Indien men de hond gescheiden kan houden van de allergenen is de prognose zeer goed. Indien niet kan de hond zelfs ondanks zware medicatie problemen blijven krijgen. Bij huidallergieën kan hij de huid kapot krabben met mogelijks blijvende letsels, zoals verdikkingen en hogere gevoeligheid aan infecties tot gevolg.